BHAGAVAD GITA

MÖ 400
Sir Edwin Arnold tarafından çevrildi

BÖLÜM I

Dhritirashtra. Böylece kutsal ovada savaşa gittiler-
Kurukshetra’da- deyin, Sanjaya!
Halkımı ve Pandavaları ne yaptı ?
Sanjaya. Pandavaların ordusunu gördüğünde,
Raja Duryodhana Drona’ya çekti
ve şu sözleri söyledi: “Ah, Guru! Şu dizeye bakın
, Pandu savaşçılarının ne kadar geniş olduğunu, Savaşta bilgininiz
Drupada’nın oğlu tarafından savaşmış durumda .
Orada
Arjuna gibi dereceli Şefler, Bhima şefleri,
Yay Bükücüler gibi; Virata, Yuyudhan,
Drupada, arabasının üzerinde seçkin,
Dhrishtaket, Chekitan, Kasi’nin yiğit efendisi,
Purujit, Kuntibhoj ve Saivya,
Yudhamanyu ve Uttamauj
Subha ile birlikte ; ve Drupadi’nin;- hepsi ünlü!
Hepsi parlayan arabalarına bindiler!
Bizim tarafımızda da – sen Brahmanların en iyisisin! Bakın
Mükemmel şefler, soyumun komutanları, İsimlerini saymaktan zevk aldığım kişiler
: önce sen,
Sonra Bhishma, Karna, Kripa şiddetli dövüş,
Vikarna, Aswatthaman; Bu
Güçlü Saumadatti’lerin yanında, daha pek çok
Yiğit ve denenmişle, bu gün ölmeye hazır
benim için kralları, her biri silahını kavradı,
Her biri alanında hünerli. En zayıf- görünüşe göre- Savaşımız Bhishma’nın komutayı
elinde tuttuğu yeri gösteriyor
ve Bhima, onun önünde, çok güçlü bir şey!
Bhishma’nın saflarına yakın kaptanlarımıza dikkat edin,
ellerinden gelen yardımı hazırlayın! Şimdi kabuğumu patlat!”

Sonra, yaşlı kralın
işaretiyle, Kanı uyandırmak için patlayan bir sesle
, Bir aslan kükremesi gibi yuvarlanarak, Trompetçi
Büyük Kabukluyu Patlattı; ve onun gürültüsünde,
Trompet ve davullar, ziller ve gonglar ve borular
Ani bir gürültüyle patlar; Gevşemiş fırtınanın patlamaları
gibi, kargaşa öyle görünüyordu!
O zaman, altından arabalarının üzerinde,
beyaz atlarla boyunduruk altına alınmış, savaş kabuklarını üflerken,
Tanrı Krishna, yanında Arjuna görülebilir:
Krishna, düğümlü kilitlerle,
“Dev’in kemiğinden” oyulmuş büyük deniz kabuğunu patlattı; Arjuna
, Indra’nın yüksek sesle hediyesini patlattı; Korkunç Bhima
-Kurt karınlı Bhima- uzun bir kamış deniz kabuğunu patlattı;
Ve Yudhisthira, Kunti’nin suçsuz oğlu,
Güçlü bir mermi sardı, “Zaferin Sesi”;
Ve Nakula
, “Tatlı sesli” adlı deniz kabuğuna tiz bir sesle üfledi, Sahadev
“Mücevher kaplı” adlı gemisine ve Kasi’nin Prensi onunkine.
Arabasında Sikhandi, Dhrishtadyumn, Virata, Bastırılmamış
Satyaki,
Drupada, oğulları ile, (Ey Dünyanın Efendisi!)
Uzun kollu Subhadra’nın çocukları, hepsi yüksek sesle patladı,
Öyle ki klan, düşmanlarının kalplerini sarstı, Yer sarsılarak ve
gürleyerek heav’n.
Sonra ’twas-

Dhritirashtra’nın savaş setine,
Silahlar kınından çekilmiş, yaylar çekilmiş, savaş
Anında kırılacak – Asteğmen rozeti
maymun Hanuman olan Arjun, bu şeyi araba sürücüsü
İlahi Krishna’ya söyledi:
“Sür, Cesur Olan!
Orduların arasında;
Bizimle savaşacak olanları , bugün öldürmemiz gerekenleri daha yakın görürüm
; çünkü, kuşkusuz,
Kan dökülmesinde bu ovayı dolduranlar,
Dhritirashtra’nın günahkar oğluna itaat ederek eğildiler.”

Böylece, Arjuna adına dua etti, (Ey Bharata!)
Göksel Arabacı
, Bhishma’nın önderlik ettiği süt beyazı atlarını dizginleyerek parlak arabayı süren ordular arasında
, Drona ve onların Lordları arasında.
“Görmek!” Arjuna’ya konuştu, “onların durduğu yerde , Kuruların akrabaları
:” ve Prens
her iki tarafta evinin akrabalarını,
dedeleri ve babaları, amcaları ve erkek kardeşleri ve oğulları, kuzenleri, damatları
ve yeğenlerini işaretledi,
arkadaşlar ve onurlu yaşlılarla karışık ; Bazıları bu tarafta,
Bazıları o tarafta sıralandı: ve karşı çıkanları görünce,
Böyle büyümüş düşmanlar- Arjuna’nın kalbi
acıma ile eridi, o bunu söylerken:
Arjuna. Krişna! Gördüğüm gibi, buraya dökmek için gel
Onların ortak kanı, akrabalarımızın bir araya gelmesiyle,
Üyelerim başarısız oluyor, dilim ağzımda kuruyor,
Vücudumu bir ürperti sarıyor ve saçlarım
dehşetle kabarıyor; zayıf elimden kayıyor
Gandiv, iyi yay; ateş yakıp
kavurur tenimi kavurur; güçlükle ayakta durabilir miyim;
İçimdeki hayat yüzüyor ve bayılıyor sanki;
Acı ve feryattan başka bir şey öngörmüyorum!
Bu iyi değil, Ey Keşav! hayır hayır
karşılıklı katliamdan kaynaklanabilir!
Bak, Zaferden ve hakimiyetten, zenginlikten ve kolaylıktan nefret ediyorum, Ne
yazık ki böyle kazandı! Ah! ne zafer
mutluluk getirebilir, Govinda! hangi zengin ganimetler
kâr edebilir; hangi kuralın karşılığı;
Böyle bir kanla satın alınan hayatın ne kadarı tatlı görünüyor?
Ölmeye hazır olarak burada durduklarını görünce,
Uğruna hayat adil ve zevki memnun olan
ve güç değerli hale geldi:- torunlar, babalar ve oğullar, erkek
kardeşler ve kayınpederler ve damatlar,
Yaşlılar ve arkadaşlar!
Bizi katletmeye çalışsalar da , bunlara ölüm mü vereceğim? Bir darbe değil,
ey Madhusudan!
Üç Dünyanın egemenliğini kazanmak için saldıracak mıyım ; o zaman, ne kadar az
dünyevi bir krallığı ele geçirmek için! Bunları öldürmek
doğurmalı ama ıstırap çekmeli, Krishna! Suçlularsa, ölümlerinden dolayı
suçlu hale geleceğiz; Dhritirashtra’nın o oğullarını ve akrabalarımızı öldürürsek,
onların günahları bize ışık tutacaktır; Bundan ne barış gelebilir, ey Madhava?

Çünkü eğer gerçekten, şehvet ve gazapla kör olmuşlarsa, Bunlar, kral soyundan gelenlerin ve öldürülen akrabaların
günahını göremiyorlar veya görmeyeceklerse, Biz görenler , böyle bir suçtan nasıl kaçınmayız – Biz suçu algılayan ve Utancını hisset- Ey İnsanların Zevki, Janardana? Evlerin yıkılmasıyla yok olur Onların tatlı, sürekli ev dindarlığı, Andriler ihmal edildi, dindarlık tükendi- O eve dinsizlik girer; Kadınları kadınsız büyür, oradan Çılgın tutkular ve kastların birbirine karışması, O aileyi Cehennem yolundan gönderir, Ve kim kötü gazapla onun sonunu hazırlarsa. Hayır ve onurlu ataların ruhları

Cenaze pastalarından ve solgun ölüm suyundan yoksun olarak, huzur yerlerinden düş .
Öyleyse kutsal ilahilerimizi öğretin. Böylece,
dünyevi güç aşkı için Akrabaları ve dostları öldürürsek,
Ahovat! ne kötü bir suçtu! Akrabalarım saldırırsa, onlarla silahsız yüzleşmek ve göğsümü okşamak ve mızraklamak, darbeye darbeyle karşılık vermekten daha
iyi bence.