Hayat kılavuzu olmayan kalabalıklarla yarışırken ben uzak durdum hepinizden. Rüyalarım bile iyi değildi ölü çocuğun hatırlarıyla hiç konuştunuz mu? Ben kaybolmayı seçmedim. Şu seçtiğini yaşarsın diyen budala bakışları yumruklayarak geçti ömrüm.
İşin özü sizde olmayan herşey bende var. Amaçlar peşindesiniz herkesi mutlu etmek tek derdiniz. Peki hiç sordunuz mu kendinize mutlu olmak çok kolay diye. Aç bir çocuğun içtiği su, yediği lokma olmak istedim hep. İnsanların güzel bakışlarını özlediğim sokağın koyu bakışındayım.
Değişir herşey elbet ama bundan sonrası savaşçı yüreklerimizde. Kendimden kaçıyorum bu sabah. Çünkü sabahlar sabah değil geceler güzelim fahişelerin. Avuçlarımda çocuk kahkahalarım reddedilmiş kimliksiz bir meczup misali işte yine soğukların beni yiyen koynundayım.
Sevgilimde gitti dayanamadı bu arsız hüznüme ona iyi misin diyorum cevap vermiyor artık. Karlar hiç bu kadar sitemkar hiç bu kadar sıcak olmamıştı. Bana dair kalan cümleler kiminle konuşuyor.
Sarhoş kahkahalar şehrin her yerinde gelin güzel ruhlar ruhum sizinle. Sevmekse eşsiz bir günah ben sevdim onu mutlu edemedim. Kaotik hayatımın dieti evet mutlu edemedim.
Öyle sevdim ki kaybetmek korkusuyla öyle sevdim ki dik durmak uğruna. Şimdi beni sevmiyor evet yetemedim ona. Ben küçük bir çocuğum ele avuca sığmayan sanat bahçelerinde oynayan anlatan hali. Ulan seni sevdim ben neden bilmem günler aylar üstümüze çöktü.
Sakın üzülme benim için seveni bulmak zor bilirsin. Damağındaki tada ruhundaki berrak kuşlara zarar gelmesin. Aynaya bak beni göreceksin. Öldürdüm o çocuğu diye haykırma sakın çocuk burada gözü yaşlı yalnız aşk dolu seviyorum evren seni. Beni ben yapan herşeyi seni bana gönderen meleklerimi Tanrımı beni var eden herşeyi seviyorum. Sevmek suçmuş meğer ama ben böyle öğrenmedim anlamadım hiç duymadım. Ama duy beni bir ses bir nefes ver ne olur ver. Bilmediğiniz anlayamadığınız bir hikayeyim ben Bürküt benliğimle sizlerleyim.
