YAZAR: TUĞÇE VURAL
RÖPORTAJ: Suna Baykam Sapan
- Sosyete Art ailesine hoş geldin Tuğçe. Söz uçar yazı kalır… Anılar biriktireceğiz beraberce ve okurlarımız ile büyüyen ailemiz sanatın edebiyat ve kültür dallarında daha da derin içerikler okumuş olacaklar sayende. Evet gelelim senin sanata verdiğin emeği öğrenmeye… Buyurun…
- Öncelikle teşekkür ederim bu nazik sözleriniz için! Hoş buldum! Okula gitmeden okumayı öğrenmiş bir çocuk olarak hayatım kitaplarla geçti diyebilirim. Bir yerden sonra, sanırım ortaokul yıllarımdaydı, kompozisyonlar yazarak başladım bu serüvene. Daha sonra lise yıllarımda kütüphaneden çıkmayan, her fırsatta okuyup yazan birine dönüştüm. Öğretmen lisesinde okudum ben, her 16 Mart’ta Öğretmen Okullarının Kuruluşu’nu kutlardık. Bir kere sahnede tek kişilik oyun sergilemişliğim var orada. Tiyatro Kulübü’nün başkan yardımcılığını yaptığım dönemde Aziz Nesin’in Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz’ına yardımcı yönetmenlik yaptım. Sanat dünyasında var oluşum böyle başladı. Yazmaya başlamam şiirle oldu. Sürekli şiir okurdum, sevdiğim şiirleri not ettiğim defterlerim vardı. Bir süre sonra kendim de şiir yazmaya başladım. Zamanla yazdığım şiirler öykülere dönüşmeye başladı. Aşk acısı, ölüm acısı, gurbet derken yolun sonu 2014’te Berhava Dergisi’ne çıktı. İlk öyküm Gizli Mabedin İncisi yayınlandı. Daha sonra 2016’da Çevrimdışı İstanbul dergisinde ikinci öyküm Senden Başka yayınlandı. Atandığımda yayınevleri ile görüşmeye başladım. Yazdığım öykülerden derlediğimiz bir öykü kitabım çıktı 2018’de. 2019’da Vega Dergi’yi kurdum. Çevremde alanında uzman ama herhangi bir yerde yazmamış isimleri bir araya getirdiğim bir ekip oluşturdum ve yayın hayatımıza başladık. Pandemi süresince 4 sayı çıkardık. Daha sonra markamız elimizden alındı Biz de Şaryo Yayıncılık adıyla yeni bir yolculuğa çıktık. Halen daha Şaryo Yayıncılık çatısı altında yönettiğim bir dijital bir dergimiz var ve bir yandan da yazdığım bir haber sitesi var. Aynı zamanda yaratıcı yazarlık dersleri veriyorum. Yeni öykücülerin ortaya çıkmasına katkım olsun diye elimden geleni yapıyorum. Aynı zamanda sanatla ne alakası var derseniz bence hayat bir sanattır ve astroloji hayatı anlama sanatıdır! Şu anda ileri seviye astroloji eğitimimi tamamladım ve çok temel seviyede bilgiler verdiğim bir eğitim veriyorum. Astroloji eğitimini sosyal bir video platformu olan gather-in sitesinde veriyorum. Online mekanlar açılan, sohbetler edilen, eğitimler verilen yeni neslin buluşu bence orası!
- Tuğçe Vural aslında bir İngilizce Öğretmeni. Yayınlanmış kitapları olan bu özverili ve sevecen hanımın kitaplarına gelelim; 10. Gezegen ve Let’s Go To Cacoon’a. Kitaplarını anlatır mısın?
- Tabi ki… 10. Gezegen on tane kısa öyküden oluşuyor ve her birinin ana karakteri kadın. Kapakta küçük bir kelime oyunu yapmıştık. Gez-e-Gen olarak ayrılmış halde yazılı kapakta gezegen kelimesi. Gezen Gen Havuzu olarak kurgulamıştık bu kelime oyununu; yani kadın! Ben kitaptaki son öyküleri yazarken sevgili Uğur Uras, siz onu İkiye On Kala olarak tanıyorsunuz, İyi ve Güzel Kadınlar Hep Ağlar şarkısını çıkarmıştı. Şarkıda geçen bir kısım var “zor be kadın ama sen dur bakalım yakında yeni bir gezegen bulunur nasıl olsa” dediği. Kitabın adını koymadan evvel kendisine ulaştım ve kitapta kendisine de atıfta bulunmak istediğimden bahsettim. Sağ olsun beni o dönem çok destekledi. Ve ortaya kitabın arka sözü ile adı çıktı. 10. Gezegen benim ilk göz ağrım, çok kıymetli benim için. Acemiliğim. Let’s Go To Cocoon da yazdığım ilk çocuk kitabı. Kısacık bir masal. Çift dilli yazılmış bir kitap. Masal dinlemeyi çok seven ve kendi kendine okumak için kelebek olma yolculuğuna çıkan minik bir tırtılın masalı. Şu an satışta değil ama 10. Gezegen halen daha satışta.
- Sosyete Art Kültür ve Sanat Platformundaki vizyonunuzu okurlarımızla paylaşır mısınız?
- Seve seve… Kültür ve Sanat bence hayatın kendisidir. Mustafa Kemal Paşa’nın dediği gibi “Sanatsız kalmış bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir!”. Burada sevgili okurlarımızla bir yolculuğa çıkmayı umut ediyorum. Yeri gelsin sanat konuşalım, yeri gelsin kültürleşelim, yeri gelsin dertleşelim… Çok yönlü biri olduğumu düşünüyorum o yüzden sabit bir konuda yazmak hiç benlik değil. Tam da bu yüzden vizyonum hayatı sorgulatmak diyebiliriz sanırım. Beraber düşünelim, kafa yoralım, tartışalım, etkileşimde olalım istiyorum.
- Samsun’da yaşadığınızı biliyorum. Ailenizden bahsedelim ve Karadeniz’de ilgimizi çeken neler olabilir gezerken? Neler önerirsiniz?
- Evet, Samsun’da yaşıyorum. Samsun’a dört yaşımdayken geldik. Memleketim Trabzon ama Samsun’da büyüdüm. Öğretmen bir anne ile mühendis bir babanın kızıyım. Erkek kardeşim birkaç ay sonra tıp fakültesinden mezun olacak. Karadeniz bir derya deniz! Saymakla bitiremem gezilip görülmesi gereken yerleri! Ama benim en çok sevdiğim kısımlarından bahsedecek olursak şöyle söyleyebilirim Trabzon’daki Sümela Manastırı, Rize’deki Ayder Yaylası ve yine Trabzon’daki Uzungöl, Samsun’daki Amazon Köyü, Kent Müzesi, Bandırma Vapuru, Kurtuluş Yolu, Vezirköprü, Havza yani kısacası Samsun’daki Kurtuluş Savaşı dönemi hatıraları, Artvin’in tamamı, Rize’de Fındıklı Arılı Köyü’ndeki Livadi Nature Bistro kesinlikle görülmesi gereken yerler bence! Karadeniz ile ilgili en büyük önerim minimum yağmurla gezmek istiyorsanız temmuz ayında gelmeniz ve sadece kültür gezisi değil gurme gezisi de yapmanız.
- Hangi kitap ve filmleri unutamadınız? Uzun uzun sizi dinleyebiliriz?
- Bu soru benim için çok kıymetli bir soru oldu, teşekkür ederim! Kerime Nadir’in tüm kitapları benim için çok kıymetli ama en kıymetlisi Zambaklar Açarken. Okuduğum ilk romandı. Daha sonra Latife Tekin’in Berci Kristi Çöp Masalları ile Sevgili Arsız Ölüm’ü, Ayşe Kulin’in Adı: Aylin’i, Chanel unutamadığım ve defalarca okuduğum kitaplar. Son olarak listeme Han Kang’ın Beyaz Kitap’ını ve Aslı Tohumcu’nun Aç Koynunu Ben Geldim’ini de ekledim. Film olarak ilk izlediğim film benim için çok önemlidir; Bebek Firarda! Defalarca izlediğim diğer filmler ise şöyle; Lucy, Clara, Arrival, Alacakaranlık Serisi, Yüzüklerin Efendisi Serisi, Harry Potter serisi, Yakut Kırmızı Serisi.
