GILGAMIŞ DESTANI / TABLET 6

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Maureen Gallery Kovacs Electronic Edition tarafından çevrildi, Wolf Carnahan, I998

TABLET VI

Bozulmuş saçlarını yıkadı ve ekipmanını(?) temizledi,
buklelerini sırtına doğru salladı,
kirli kıyafetlerini attı ve temizlerini giydi.
Kendini muhteşem giysilere sardı ve kuşağı bağladı.
Gılgamış tacını başına koyduğunda,
bir prenses İştar gözlerini Gılgamış’ın güzelliğine kaldırdı.
“Gel Gılgamış, kocam ol,
tatlılığını bana bağışla.”
Sen benim kocam ol, ben de senin karın olayım.

Senin için lapis lazuli ve altından, altından tekerlekleri ve elektrumdan ‘boynuzları'(?) olan bir araba kullanmış olacağım .
Büyük fırtınalı dağ katırlarıyla koşumlanacak!
Sedir kokulu evimize gelin.
Ve bizim eve geldiğinizde kapı direği(?) ve taht kürsüsü(?)’ ayaklarınızı öpecek.
Altında eğilmiş krallar, lordlar ve prensler olacak.
Lullubu halkı size haraç olarak dağların ve kırların ürünlerini getirecek.
Keçileriniz üçüz, koyunlarınız ikiz doğuracak,
yük altındaki eşeğin katıra yetişecek,
arabadaki ata dört nala koşacak,
boyunduruktaki baltanın kibri olmayacak.”
Gılgamış, Prenses İştar’a dönerek şöyle dedi:
“Seninle evlenseydim sana ne verirdim!
Vücudunuz için yağa mı yoksa giysiye mi ihtiyacınız var! Yiyecek veya içecek için hiçbir eksiğiniz yok mu?
Sana seve seve bir tanrıya yakışır yemek yediririm,
sana bir krala yakışır şarap veririm seve seve
… sokak(?) evin(?) olsun, elbise giyesin,
ve herhangi bir şehvet düşkünü adam (?) seninle evlenebilir mi?
…buzdan bir fırın,
ne esintiyi ne de patlamayı engelleyen bir yarım kapı,
yiğit savaşçıları ezen bir saray,
kendi örtüsünü yiyen bir fil,
taşıyıcısının ellerini karartan zift,
bir su tulumu Taşıyıcısını sırılsıklam eden,
taş duvarı büken kireçtaşı,
düşman topraklarını kendine çeken bir koçbaşı,
sahibinin ayağını ısıran bir ayakkabı!
Ebediyen yanında tuttuğun güveylerin nerede’
Üzerinize konan ‘Küçük Çoban’ kuşunuz nerede!
Şimdi bakın, sevgililerinizin listesini okuyacağım.
Omzunun (?) … eli,
ilk gençliğinizin sevgilisi Tammuz,
onun için yıldan yıla ağıtlar yaktınız!
Renkli ‘Küçük Çoban’ kuşunu sevdiniz
ve sonra ona vurdunuz, kanadını kırdınız,
şimdi ormanda ‘Kanadım’ diye ağlayarak duruyor!
Sen fevkalade kudretli aslanı sevdin,
yine de onun için yedi ve yine yedi çukur kazdın.
Savaşta ünlenen aygırı sevdin,
yine de ona kamçıyı, üvendireyi ve kamçıyı emrettin,
yedi yedi saat dörtnala koşmasını emrettin,
bulanık sulardan su içmesini emrettin,’
annesi Silili’ye kadar emrettin. sürekli ağlamak. Size sürekli olarak korda pişmiş ekmek sunan ve sizin için her gün bir oğlak kesen
Çobanı, Usta Çobanı sevdiniz .


Yine de ona vurdun ve onu bir kurda çevirdin,
bu yüzden şimdi kendi çobanları onu kovalıyor
ve kendi köpekleri onun kaval kemiğini kırıyor.
Babanın hurma bahçıvanı Ishullanu’yu sevdin,
sana sürekli hurma sepetleri getirdi
ve her gün sofranı aydınlattı.
Gözlerini ona kaldırdın ve ona gittin:
“Ah Ishullanu’m, gücünü tatmamıza izin ver,
elini bana uzat ve vulvamıza dokun.
Ishullanu sana şöyle dedi:
‘Ben! benden ne istiyorsun!
Annem pişirmedi mi, ben de yemedim mi
ki, şimdi hor görme ve lanetler altında yemek yemeliyim ve soğuğa
karşı tek sığınağım yonca otu olmalı ? Bu sözlerini işitince onu vurdun, cüce(?) yaptın ve mihhunun, hurma kovasının ( ? ) aşağı. Ve şimdi ben! Beni seviyorsun ve onlar için olduğu gibi benim için de takdir edeceksin!”







İştar bunu duyunca öfkeyle göğe çıktı,
babası Anu’ya gitti ve ağlayarak
annesi Anrum’a gitti ve ağlayarak:
“Baba, Gılgamış bana defalarca hakaret etti,
Gılgamış aşağılık şeyler anlattı. hakkımda işler,
aşağılık işler ve beddualar!”
Anu, Prenses İştar’a dönerek şöyle dedi: “Sorun nedir?
Kral Gılgamış’ı kışkırtan sen değil miydin?
Gılgamış senin hakkında aşağılık işler, aşağılık işler ve lanetler anlattı
!”
İştar babası Anu ile konuşarak şöyle dedi:
“Baba, bana Cennetin Boğasını ver
ki Gılgamış’ı evinde öldürebilsin.
Eğer bana Cennetin Boğasını vermezsen,
Cehennemin Kapılarını yıkarım.
Kapı direklerini kıracağım, kapıları dümdüz bırakacağım
ve ölülerin yaşayanları yemeleri için yukarı çıkmasına izin vereceğim!
Ve ölülerin sayısı yaşayanlardan fazla olacak!”
Anu, prenses Ishtar’a dönerek şöyle dedi:
“Eğer benden Cennetin Boğasını talep edersen,
Uruk ülkesi için yedi yıl boş kabuk olacak.
İnsanlar için tahıl topladın mı?
Hayvanlar için ot yetiştirdin mi?”
İştar babası Anu’ya dönerek şöyle dedi:
“Halk için tahıl ambarlarına tahıl yığdım,
hayvanlar için ot yetiştirdim,
yedi yıl boyunca yesinler diye. boş kabuklar.
İnsanlar için tahıl topladım,
hayvanlar için ot yetiştirdim.”
Anu onun sözlerini duyduğunda Cennet Boğasının burun ipini onun eline verdi.
İştar, Gök Boğasını yeryüzüne indirdi.
Uruk’a varınca Fırat Nehri’ne indi…
Gök Boğa’nın homurtusu ile kocaman bir çukur açıldı
ve Uruk’lu 100 Delikanlı içine düştü.
İkinci homurtusunda kocaman bir çukur açıldı
ve 200 Delikanlı Üçüncü homurtusunda
büyük bir çukur açıldı
ve Enkidu beline kadar düştü.
Sonra Enkidu atladı ve Gök Boğasını boynuzlarından yakaladı.
Boğa tükürüğünü önüne kustu,
kalın kuyruğuyla pisliğini arkasına savurdu (?).
Enkidu, Gılgamış’a dönerek şöyle dedi:
“Dostum, cesur olabiliriz(?) …
Nasıl karşılık verelim…
Dostum, gördüm…
Ve gücümü…
Parçalayacağım…
Ben ve sen, paylaşmalıyız (?)
Boğayı tutacağım
Ellerimi dolduracağım (?) ..
Önde…
…
ense, boynuzlar arasına ve… kılıcını sapla.”
Enkidu, Gök Boğası’nın peşine düştü ve onu avladı.
Onu kuyruğunun kalın kısmından kavradı
ve iki eliyle (?) tuttu,
Gılgamış ise, usta bir kasap gibi
cesurca ve emin adımlarla Cennet Boğasına yaklaştı..
Ensesinin, boynuzlarının arasına kılıcını sapladı.Cennet
Boğasını öldürdükten sonra
kalbini söküp Şamaş’a sundular.
Şamaş’a alçakgönüllülükle eğilerek geri çekildiler.
Sonra kardeşler birlikte oturdular.
İştar, Uruk-Haven Duvarı’nın tepesine çıktı, yas
pozisyonu aldı ve acıklı lanetini savurdu:
“Bana iftira atan ve Gök Boğa’yı öldüren Gılgamış’ın vay haline
!”
Enkidu, İştar’ın bu açıklamasını duyduğunda,
Boğa’nın arka ayağını kopardı ve yüzüne fırlattı:
“Eğer sana ulaşabilseydim, aynısını sana yapardım!
Onun iç organlarını kollarına sarardım!”
İştar güzel bukleler, neşe kızları ve fahişelerden oluşan (tarikat kadınlarını) bir araya getirdi
ve onları Boğa’nın arka tarafı için yas tuttu.
Gılgamış bütün zanaatkarları ve zanaatkârları çağırdı. (Hepsi) zanaatkarlar, her biri 30 mina lapis lazuli’den yapılmış
boynuzlarının kalınlığına hayran kaldılar ! Kasaları iki parmak kalınlığındadır(?). Altı fıçı yağ, ikisinin içindekileri (kişisel) tanrısı Lugalbanda’ya merhem olarak verdi. Boynuzları getirip ailenin yatak odasına astı.





baş (Lugalbanda?).
Ellerini Fırat’ta yıkadılar
ve el ele
Uruk sokaklarında uzun adımlarla ilerlediler.
Uruk’un adamları bir araya toplanmış onlara bakıyorlardı.
Gılgamış, saray hizmetlilerine şöyle dedi:
“İnsanların en cesuru kimdir?
Erkeklerin en cesuru kimdir!
Gılgamış, erkeklerin en cesuru,
erkeklerin en gözüpekidir!
Gök Boğasının arka ayağını fırlattığımız kişidir.” öfkeyle
,
İştar’ın onu memnun eden kimsesi yok… sokakta(?)
Gılgamış sarayında bir kutlama yaptı.
Genç Adamlar, gecenin kanepelerinde uyuyakaldılar.
Enkidu uyuyordu ve bir rüya gördü.
Uyandı ve rüyasını arkadaşına açıkladı.