BHAGAVAD GITA IV

BÖLÜM IV

Krişna. Bu ölümsüz Yoga’yı, bu derin birliği
Işığın Efendisi Vivaswata’ya öğrettim;
Vivaswata Manu’ya verdi; o
Ikshwaku’ya;
bu yüzden tüm kraliyet Rishi’lerimin çizgisinden geçti . Sonra, yıllar geçtikçe,
Gerçek karardı ve yok oldu, asil Prens!
Şimdi bir kez daha sana ilan edildi –
Bu eski ilim, bu gizem yüce –
Görüyorum ki seni bir aday ve arkadaş buluyorum.
Arjuna. Senin doğumun, sevgili Tanrım, bu sonraki günlerdeydi
Ve parlak Vivaswata’nın önceki zamanında! “Başlangıçtan beri
öğreten bendim” dediğin bu şeyi nasıl anlayabilirim ? Krişna. Doğuşumun yenilemeleri çok oldu Arjuna! ve senin doğumların da!

Ama benimkini biliyorum ve sen bilmiyorsun,
ey Düşmanlarının Katili!
Doğmamış, ölümsüz, yıkılmaz da olsam ,
Yaşayan her şeyin Rabbi; daha az değil-
Maya adına,
yüzen Doğa-formlarına, ilkel uçsuz bucaksızlığa damgaladığım sihrimle-
geliyorum, gidiyorum ve geliyorum. Doğruluk
Düştüğünde, Ey Bharata! Kötülük
güçlü olduğunda, çağlardan çağa yükselir ve
Görünür bir şekil alırım ve bir adamı erkeklerle birlikte hareket ettiririm,
İyiye yardım ederim, kötülüğü geri iterim,
Ve Erdemi tekrar yerine oturturum.
Kim bilir yeryüzündeki doğumlarıma dokunan
Ve ilahi eserim, bedeni bıraktığında artık
yükünü yüklenmez, daha fazla düşmez.
Dünyevi doğum için: Bana geliyor, sevgili Prens!

Gelenler çok! serbest bırakılan korkudan,
Öfkeden, arzudan; kalplerini
bana Sabit tutuyorlar – Müminlerim
– Kutsal Bilgi alevi ile saflaştırıyorlar. Bunlar gibi
varlığımla karıştır. Bana
tapınanları yüceltirim; ama her yerde bütün erkekler
yoluma düşecek;
Yine de, işlerin karşılığını arayan ruhlar ,
Şimdi, daha düşük tanrılara kurban sunarlar. Sana diyorum,
işte onların mükafatları var. Ama Ben
Dört Kastı yaratan ve
niteliklerine ve armağanlarına göre onlara bir yer ayırdım. Evet, Ben
Huzurlu Yarattım; Ölümsüz yaşayan ben
, tüm o ölümlü doğumları yaptım:
İşler için özüm değil toprak, eserler olmak
Katkısız işlenmiş. Kim bilir beni böyle davranarak
eylemle zincirsiz, eylem onu bağlamaz; Ve böyle algılayarak, kurtuluş arayan
eski Worked’in tüm azizleri .
Çalışın
, geçen günlerde atalarınız yaptı.
Şaşırmış halde diyorsunuz, Daha önce
Şarkıcılar ve bilgeler tarafından, “Eylem nedir,
ve eylemsizlik nedir?” diye sorulmuştur. Sana bunu öğreteceğim,
Ve bilerek, hangi işin kurtardığını öğreneceksin
İhtiyaçlar şu üçü doğru bir şekilde meditasyon yapmalıdır:
Yapma, yapmama ve yapmama. İşte
dikenli ve karanlık yol!
Eylemin nasıl dinlenebileceğini, eylemin dinlenebileceğini gören
, türünün en bilgesidir; o gerçeğe sahip!
İyi yapıyor, oyunculuk yapıyor veya dinleniyor. serbest
Bütün işlerinde arzunun iğnelemelerinden
, Hakikatin beyaz ateşiyle fiilen yanmış,
Bilge adama bilge der; ve böyle biri,
Amellerin meyvelerinden vazgeçen, her zaman memnun olan.
Her zaman kendini tatmin eder, eğer çalışırsa,
Ayrı ruhunu lekeleyecek hiçbir şey yapmaz
, Korkudan ve ümide boyun eğdiren ,
Dışa dönük dürtüleri reddeden – Bedenden başka hiçbir şeye boyun eğmeyen, Günahsız, tüm günahların ortasında, eşit derecede
ikamet eder .
sakin Olabilecekleri
alarak, kederden etkilenmeden,
Sevinçten etkilenmeden, kıskanmadan; aynı
iyi ve kötü talihlerde; şimdi bağlı edim
bağı ile. Hayır, ancak böyle birinden,
Hırsı gitmiş, ruhu özgürleşmiş,
Kalbi hakikate dayanan böyle birinin Yaptığı
iş , sunak üzerinde
kül ve dumana dönüşen fedakarlık işidir!
O zaman her şey Tanrı’dır!
Kurban Brahm’dır, ghee ve tahıl Brahm’dır
, ateş Brahm’dır, yediği et
Brahm’dır
ve böyle bir görevde Brahm üzerinde meditasyon yapan Brahm’a ulaşır. Et ve sunak dumanıyla
tanrılara hizmet eden bazı taraftarlar vardır ;
bir kısmı
da, daha ince ateşler yakan
, ibadetleri daha temiz kılanlar. İçlerinden
beyaz alev alevi içinde
duyu sevincini, göz ve kulak
zevkini tüketenlerdendir.
Ve Hakikat meşalesiyle ateşler tutuşturanlar , Mutluluktan vazgeçerek gençlik ve aşk
saadetini gizli bir mihrap taşında yakanlar: Ve servetlerini orada sunmak için yatanlar, Kefaretlerini, tefekkürlerini, dindarlıklarını, Sabırlı okumalarını. parşömenler, onların irfanları Acılı bir şekilde uzun zarafetlerle kazanılanlar: Ve onlar, sessizce fedakarlık yaparak , Düşünce alevini beslemek için nefeslerini çekerler, Ve kalbi yükseklere salmak için nefes verirler , Giren her havanın sonucunu yönetirler Bir iç çekmesin diye cana yardım etmeyen geçiş: Ve ihtiyaçları her gün inkar edenler, Yaşamını sunak alevi üzerine yayarlar, Bedeni yakarak solurlar . Merhaba! tüm bunlar tutar

Kurbanları katletmişler gibi adak ayini ; ve hepsi böylece birçok günahı siler.
Evet! ve böyle bir fedakarlıktan geriye kalan ölümsüz yemekle beslenenler,
Brahma geçidine,
Sonsuzluğa. Ama hiçbir fedakarlık yapmayan için, mevcut dünyada bile
ne payı ne de payı vardır.
Başkasını nasıl
paylaşsın, Ey Soyunun Zaferi?

Brahma’nın gözünde bütün bu sunular
Yayılır ve kabul edilir! Her şeyin eylemle
ilerlediğini kavrayın; Bunu bildiğin için
şüpheden kurtulacaksın.
Bilginin ödediği fedakarlık
, zenginliğin sunduğu büyük armağanlardan daha iyidir, çünkü armağanların değeri- Ey Prensim!
Hizmet eden akılda yatar, hizmet eden irade:
Ve bunlar hürmetle, kuvvetli araştırmayla,
Gerçeği görenlerin ve
onu öğretenlerin alçakgönüllü öğütleriyle kazanılır. Gerçeği bildiğin için , kalbin artık
yanılgıdan sızlamayacak, çünkü Gerçek,
sana boyun eğdirilen her şeyi Bana gösterdiğin gibi gösterecek.
Üstelik Pandu’nun Oğlu! Zalimlerin en kötüsü
müydün bu güzel Hakikat gemisi
Seni
günahların denizinde güvenli ve kuru bir şekilde taşımalı. Yakılan alev , kül olana
kadar yakıtla beslenirken,
Böylece küle, Arjuna! boşuna
Bilgi alevi, işlerin cürufunu yok eder!
Bütün bu dünyada onun gibi bir arıtıcı yoktur
ve onu arayan onu -yetişmiş- kendi
içinde bulur. İnanarak, ruh kendisine Üstat
olduğunda onu alır ve Gerçeğe yapışır ve – Bilgiye sahip olarak – daha yüksek huzura gelir, En son dinginlik. Ama eğitimsizler, Ve tam iman etmeyenler ve korkanlar atılır; Ne burada ne de başka yerde huzur yok, Kuşku duyana umut da mutluluk da yok.

Kendi kendine yeten, şüpheyi yenmiş olan,
Kendini hizmetten, ruhu işlerden uzaklaştıran,
Aydınlanmış ve özgürleşmiş, Prensim!
İşler onu daha fazla engellemiyor!
Bharata’nın Oğlu, Bilgeliğin kılıcıyla kes ve bekle!
Kalp atışlarını bağlayan bu şüphe! bağını kopar
senin cehaletinden doğdu! Cesur ve akıllı olun!
Kendini benimle sahaya ver! Ortaya çıkmak!