Cizvitlerin neredeyse 100 yıl boyunca Çin’den men edilmesine yol açacak entrika, casusluk ve siyasi ve dini muhalefet hakkında bilgi edinin.
10 Aralık 2021’de yayınlandı ile Julien Ménabreaz (Fotokonsorsiyum)
Paylaş
Ay takviminin 12 yıllık döngüsünde her biri bir yılı temsil eden 12 hayvandan oluşan Çin zodyakını duymuş olabilirsiniz. Bu burçların en ünlü tasvirlerinden biri , bir zamanlar ustaca hazırlanmış bir su saati çeşmesinin parçası olan 12 bronz zodyak hayvan başı şeklindedir. İkinci Afyon Savaşı’nda Yazlık Saray’ın yağmalanması sırasında çalınan bu bronzlar, Çinliler tarafından tasarlanıp yapılmadı, ancak Cizvitler tarafından yapıldı. Ama Cizvitler, Pekin’in İmparatorluk Bahçeleri’nde bütün bir Batı Köşkü’nü nasıl inşa ettiler?
HİKAYENİN TAMAMI İÇİN ÖNCE BU BLOGUN 1. BÖLÜMÜNÜ OKUYUN
17. yüzyılda Cizvit tarikatı, Batı ile Çin arasında uzun bir kültürel alışveriş geleneği başlatarak Çin imparatorunun beğenisini kazanmayı başarmıştı. Astronomi ve matematik bilgisine sahip olan Çinliler, Cizvitlere daha kesin bir takvim oluşturmak da dahil olmak üzere önemli görevler verdi. Alman Cizvit Adam Schall (1592-1666) , Flaman bir misyoner olan Ferdinand Verbiest (1623-1688) gibi Pekin’deki imparatorluk gözlemevinin başına getirildi.
Cizvitler, yıldızların hareketlerini hesaplamak için motorlar ve onları gözlemlemek için teleskoplar yarattı. Ayrıca karmaşık haritalar oluşturmak için coğrafya bilgilerini kullandılar.
Çin’in batı teknolojisine olan ilgisine yanıt vermek için, Cizvit bilginleri bilim, fizik ve mekanik ile ilgili kitaplar yazdılar ve Öklid ve Pisagor gibi önemli tarihi matematikçilerin eserlerini Çince’ye çevirdiler.
Cizvitlerin bir diğer önemli katkısı da resim, mimari, bahçecilik ve müzik gibi sanat dallarında yer almalarıdır. Yağlı boya ve portre sanatı gibi Avrupa sanatsal uygulamalarını ipek üzerine mürekkeple boyama gibi Çin teknikleriyle birleştirdiler. Fransız ressam Jean Denis Attiret (1702-1768), Qing sarayının görevlilerinin ve hanımlarının birkaç portresini yaptı. En ünlü eserlerinden biri, imparator Qianlong’un ikinci eşi olan İmparatoriçe Ulanara’nın (1718-1766) portresidir .
Ancak en ünlü Cizvit sanatçısı, Çin’de imparatorluk sanat akademisinin bir üyesi olan Lang Shining olarak daha iyi bilinen Giuseppe Castiglione (1688-1766) idi. Muhteşem rulo resimleri ve portreleri, batı ve doğu sanatının gerçek bir birleşimini temsil ediyor. Aynı zamanda tarihte Çin’in en büyük imparatorlarından biri ve sanat ve bilimin cömert bir hamisi olarak yer alan imparator Qianlong’un kişisel bir arkadaşıydı.
Cizvitlerin Çin’deki en büyük şaheserlerini yaratacakları alan, nihayetinde mimarlık alanındaydı. Qing hanedanlığı döneminde, Yasak Şehir sadece Kasım-Şubat ayları arasında Kışlık Saray olarak kullanıldı. Yılın geri kalanında mahkeme başka yerlerde ve konaklarda zaman geçirdi. Ancak en sevdikleri konut, başkentin kuzeyinde bulunuyordu ve bugün Eski Yaz Sarayı olarak bilinen “Mükemmel Parlaklık Bahçeleri” (Yuanmingyuan) olarak adlandırılıyordu .
Eski Yaz Sarayı’nın içinde, Giuseppe Castiglione ve Fransız Cizvit Michel Benoist (1715-1774), Fransız bahçelerinden ve Barok tarzı mimariden esinlenerek bir pavyonlar ve bahçeler kompleksi yarattı.
Cizvitler tarafından ayrıca sözde Batı Konakları (Xiyang Lou) veya Çin’in en ünlü saraylarından biri olan “Doğu’nun Versayları” da yapıldı. Mülk bir labirent, bir çardak, havuzlar ve çeşitli çeşmeleri içeriyordu. En ünlü su özelliklerinden biri, zamanı belirtmek için su püskürten Çin zodyak hayvanlarını betimleyen on iki heykelden oluşan “Su Saati” idi.
Bu kompleks, Çin ve Batı stillerinin ilginç bir karışımıydı ve imparator Qianlong’un beslediği batı ekzotizm zevkine cevap veriyordu, aynı şekilde Avrupalılar Chinoiseries tarafından heyecanlandılar .
Ancak Çin ile ‘Tanrı’nın Askerleri’ arasındaki ilişkide her şey mükemmel değildi. Casusluk yapan Cizvitler daha az yüksek bir rol oynadı. Bazıları özellikle porselenin nasıl üretildiğini araştırmak için gönderildi. Hem Çinliler hem de Avrupalılar konu bilim ve teknoloji olduğunda birbirlerinden bir şeyler öğrenmekle ilgilenirken, din meselelerinde her zaman aynı fikirde değillerdi. “ Çin Ayinleri tartışması ” bu iki kültür arasındaki yanlış anlamaları mükemmel bir şekilde göstermektedir.
1715’te Papa Clement XI , Çinli mühtedilerin aile atalarını onurlandırmaya devam etmelerine izin verilmesini eleştirdi. Ona göre, bu ritüeller Katolik ayin uygulamalarıyla uyumlu değildi. Cizvitler yaklaşımlarını haklı çıkarmaya çalıştılar, ancak papa muhalefetinde ısrar etti ve ayinleri Latince yerine Çince olarak kutlama olasılığını ortadan kaldırmak istedi. Roma, Çin ritüellerinin tam kapsamını anlayamasa da, Çin imparatoru da, Cizvitlerin hala kendi halkını dönüştürmeye çalıştığını anlayarak sinirlendi.
Cizvitlerin bilim ve sanat bilgisini takdir etmeye devam eden Çin hükümdarı, Çinli mühtedilere karşı Hıristiyanlık karşıtı politikaları onayladı. Sonunda, Cizvitler, Avrupa’daki tarikatlarının dağılmasından bir yıl sonra, 1774’te Çin’den yasaklandı. Çin’e ancak 19. yüzyılda döneceklerdi. O zamana kadar Çin’deki iktidar Batı tarafından ele geçirilmişti, bu da Cizvitlerin din değiştirme ve okul, hastane ve yetimhane inşa etme hedefleri için çok daha elverişli bir durumdu. Son Cizvitler, komünistlerin iktidara geldiği 1949’da Çin’den kaçtı.
Cizvitler ve Çinliler arasındaki işbirliği, birlikte çalışan, harika sanat eserleri üreten ve bilimde önemli atılımlar gerçekleştiren iki kültürün faydalarının değerli bir kanıtıdır. Bugün hala Avrupa ve Çin, bilimsel araştırma ve sanat da dahil olmak üzere birçok alanda işbirliği yapıyor ve 600 yıl önce başlayan geleneği sürdürüyor.
