Deniz Serkan Özcan: “Topluma mesaj vermek sanat felsefem oldu.”

Söyleşi: Suna Baykam Sapan

Sosyete Art’a hoş geldiniz Serkan Bey. Son zamanlarda neler yapıyorsunuz? Öncelikle Serkan Bey kimdir ve sanat adına verdiği emeğe bakarak ideali nedir diye sorarak başlamak istiyorum?

Deniz Serkan Özcan: Merhaba, hoş buldum. Öncelikle bana vakit ayırdığınız için teşekkür ederim. Son zamanlarda Yüksek Lisans tezime yoğunlaşmış durumdayım. Daha verimli olmak adına, sergilere ve müzayedelere biraz ara verdim ama kıramayacağım küratör dostlarımın sergilerine ve yardım müzayedelerine de elimden geldiğince dahil olmaya çalışıyorum.

1992 doğumluyum. Çalışmalarıma ve yaşamıma Ankara’da devam ediyorum. Sergiler yoğunlaştığı dönem İstanbul’da kalıyorum. Resim sanatı dışında lisans ve yüksek lisansta; fotoğrafçılık, belgesel ve sinema dersleri alıp bu yönde çalışmalar yaptım. Lisans zamanı 2015 yılında Nevşehir Üniversitesi konferans salonunda belgesel gösterimim oldu. Yüksek lisans eğitiminde “Belgesel Sinema” dersi alıp, tarihte yeri olan 7 belgesel filmi eleştirisi ve “Belgesel Sinema Tarihinin Gelişim Süreci” ile ilgili makale yazdım. Ayrıca kendi sanatım hakkında “Korku İmgeleri” adında makale yazdım. Ülkemizin önde gelen sanatçılarından Ahmet Güneştekin ile görüşüp, yapmış olduğu “Ölümsüzlük Odası” adlı enstalasyon hakkında bir makale yazdım. Kongrelere ve sempozyumlara davetli sanatçı olarak katıldım ve aktif birçok sosyal medya hesapları ve sitelerde, yapmış olduğum çalışmalar yer almaktadır. 4’ü bireysel olmak üzere, yurt dışında ve Türkiye’de birçok sergim oldu.

2017 yılında resim bölümünü bitirdikten sonra 2 sene sanata ara verdim ve 2019’da yüksek lisans ile birlikte; sergilere, müzayedelere, sempozyumlara, kongrelere ve etkinliklere yoğun ve tempolu olarak katılım sağladım. İdeallerim de tam anlamıyla bu dönemde şekillendi diyebilirim. Şu sıralar her ne kadar sergilere ara verip akademik olarak devam ediyor olsam da yakın zamanda kendi atölyemi kurup sadece sanat yapmak ve Türkiye’nin saygın sanatçıları arasında yer almak istiyorum.

Çizim projelerine destek veriyorsunuz. Bizlere sanatsal çizimlerinizi kullandığınız yeni projelerinizden bahseder misiniz?

Elimden geldiği kadar sanat ve yardım projelerinde yer almaya çalışıyorum. Son dahil olduğum yardım projesi, Kaş Sanat Galerisi’nin depremzedeler için düzenlediği projeydi. Herkesin bildiği üzere son derece korkunç ve üzücü bir felaketi geride bıraktık. Hep birlikte elimizden geldiği kadarıyla yaralarımızı sarmaya çalışıyoruz. Ülke olarak umarım en kısa zamanda atlatırız.

Sonrasında Doğuş Grubu’nun kurmuş olduğu “Sanata Bi Yer” sanat topluluğu ile birlikte gerçekleştirdiğimiz “TeknikART” adında bir içerik serisi var. Başlangıcını benim eserimle yapmış oldukları bu seride; sanatçılar, yapmış oldukları eser hakkında teknik bilgiler veriyorlar. Eserin yapılış aşaması, kullanılan malzeme, harcanılan süre gibi bilgiler verilerek yapılan bu seride, Azeri sanatçı Aysel Elizade’den esinlenerek ve izin alarak yapmış olduğum; Portre No:6 isimli eser yer aldı. Güzel ve keyifli bir söyleşi yapmıştık. Umarım okuyan ve takip edenler de keyif almıştır.

Devamında ise, küratörlüğünü arkadaşım Caner Kemahlıoğlu’nun üstlendiği “Aşık Veysel’e Saygı” sergisinde yer aldım. Bildiğiniz üzere bu yıl Aşık Veysel’in ölümünün 50. Yılı ve UNESCO tarafından “Aşık Veysel Yılı” ilan edildi. Sergi Sivas Atatürk ve Kongre Müzesi’nde 6 Haziran’da açılacak

Çizim yaparken geçen zamanda neler düşünürsünüz?

Resim yaparken ve yazı yazarken çoğu zaman klasik müzik dinliyorum. Benim üzerimde rahatlatıcı bir etkisi olduğundan geçen süreyi de pek anlamıyorum, sıkılmadan yapıyorum ve verimli olmamı sağlıyor. Bu süreyi klasik müzik dinleyerek geçirdiğim için resim yaparken bazen eski zamanlara gidiyorum. O dönemde resim yaptığımı düşünüyorum. Böyle düşünmek güzel hissettiriyor.

Sanata bakış açınız hakkında neler söyleyebilirsiniz?

Yüksek lisans ile birlikte sanata bakış açım değişti diyebilirim. Daha çok fikir sanata yöneldim. Enstalasyonlar üzerinde yoğunlaştım. Nesnelere anlam yüklemeye çalıştım… Bu dönemde ötekileştirme ile ilgili çalışmalar yaptım ve bu beni çok etkiledi. Daha önceki dönemler yapmış olduğum sanatı, görmüş olduğum rüyalardan etkilenerek beynimi boşaltmak adına yapıyordum. Bu yönde devam edecekken birçok eleştiri almıştım fakat pek kulak asmamıştım. Yüksek Lisanstan sonra ise seçmiş olduğum dersler ve yapmış olduğum araştırmaların da etkisiyle, nesnelere ve yapmış olduğum çalışmalara anlam yükleyerek (topluma mesaj vererek) devam ettim. Bu da benim sanat felsefem oldu diyebilirim.

Sanat ütopyanız nedir? Gelecekte sizi nerelerde görmek bizi şaşırtabilir?

Benim sanat ütopyam; modern sanat döneminde, Paris’te ressam olarak yaşamak ve o dönemin sanatçılarıyla iç içe olmak, onlarla tartışmak. Aslında bunu düşünmek bile mutlu ediyor beni. Günümüzde maalesef çoğumuz sanatı geçim için yapıyoruz. Geçim derdini düşünmeden sanat yapmak, dönemin önde gelen sanatçılarıyla tartışmak isterdim.

Ağırlıklı olarak resim yapıp fotoğraf çekiyorum ama yerleştirme sanatı yaptığım da oldu. Bugüne kadar 4 enstalasyon yaptım ama bu yönümü pek bilen yok. Enstalasyon daha ilgi çekici geliyor bana. Yüksek lisans araştırmamı da bu yönde yapıyorum. Topluma bir şey anlatma çabası olan bir sanat. Nesnelere anlam yükleyerek yapılıyor olması hoşuma gidiyor. İlerde çalışmalarıma bu yönde ağırlık verebilirim. Daha önce enstalasyonlarımın olduğunu bilmeyenler için şaşırtıcı olabilir.

Kendinizi bir çizer olarak geliştirmek adına hangi eğitimleri aldınız?

İlk olarak üniversiteye hazırlık için resim kursu eğitimi aldım. Lisansımı resim bölümü üzerine yaptım ve atölye derslerinden pek verim alamadım. Bu dönemde alan dışı fotoğrafçılık dersleri aldım, kısa film ve belgesel çektim. Sonrasında iki yıl ara verip yüksek lisansa başladım. Yüksek lisans eğitimim sanat ve tasarım bölümü üzerine oldu. Bu dönemde atölye derslerim oldukça verimliydi. Çağdaş sanat hakkında güzel bilgiler edindim, enstalasyona yöneldim, daha çok sergi, müzayede ve konferanslara katıldım. Aynı zamanda alan dışı belgesel & sinema dersi alıp, tarihte yeri olan 7 eski belgesel üzerine eleştiri yazdım. “Belgesel Sinema Tarihi ve Gelişim Süreci” hakkında makale yazdım. Kısa film senaryosu yazdım. Yüksek lisans, teknik ve eleştirisel açıdan benim için verimli oldu diyebilirim. Şu an tez aşamasındayım ve bitiminde de doktoraya başlamak istiyorum.

Kitap okur musunuz? Kitap seçimlerinizde nelere dikkat edersiniz?

Genelde sanatsal kitaplar, tez ve makale okuyorum. Şu dönem tez yazdığım için daha çok makale okuyorum. Okuduğum kitapları ve makaleleri merak ettiğim şeyler ve araştırmam doğrultusunda seçiyorum.

Çizimlerinizde sizi siz yapan figürler çok açık anlaşılıyor…

Aslında her ressamı belirgin kılan, yaptığı çizimi, anlatmak istediği düşünce ve ortaya koyduğu eseridir. Her sanatçı kendi karakteristik özelliğini yansıtır. Bu belirgin oluyorsa ne mutlu bana. Önceki zamanlarda yapmış olduğum korku imgeleri temalı çalışmalarım ön plana çıkmıştı. Bu yönde figürler kullanıyordum. Şu an ise çoğunluk olarak kadın figürü kullanıyorum. Yaptığım çalışmaları gri fonda ifadesiz suratlar üzerine yapıyorum. İnsanların renkli hayatları dışında; kendi içine kapandığı, ifadesiz kaldığı anlar vardır. Gri fon kullanmamın sebebi bu. Renkli son dokunuşlar ise insanların ifadesizliğinde gizlemiş oldukları duygularıdır. Renklere ve figürlere anlam yüklemeyi seviyorum.

Esinlendiğiniz sanatçılar ve insanlar kimler?

Esinlendiğim değil ama huy olarak benzediğim sanatçı Marcel Duchamp olabilir. Neredeyse her dönem farklı bir sanat akımına göre eser üretmiştir. Çabuk sıkılan ve farklı işler yapmayı seven bir sanatçıymış. Resim yapmayı bırakıp nesnelere anlam yükleyerek yeni bir sanat akımının öncüsü olmuştur. Ben de daha önce bahsettiğim gibi resim yapmayı bırakıp ileride enstalasyona yönelebilirim ve bazı yaptığım seri işlerden çabuk sıkılıp başka bir seriye geçebiliyorum. Esinlendiğim insan ise ilginç olabilir ama Kobe Bryant. Asla pes etmemesi ve disiplinli olmasını örnek almaya çalışıyorum.